செடீநுயவென்று கேட்கையிலே போகநாதா சேர்வைதர யுந்தன்மேல்கிருபைவைத்து வுடீநுயதொரு கருவிகரணாதியெல்லாம் உத்தமனே வுந்தனுக்கு தத்தஞ்செடீநுவார் மைவிழியார் தன்னாசையகற்றியேதான்மானிலத்தில் சமுசாரவாடிநக்கையற்று பெடீநுயவே யுந்தனுக்கு மனதுவந்து பேரான வுபதேசம் போதித்தாரே |